Stadion

Pierwszy etap budowy nowego stadionu rozpoczął się 17 listopada 2008 roku. Niespełna dwa lata później prace zostały zakończone, a do użytku oddano trzy w pełni gotowe trybuny - Północną, Wschodnią i Południową. Przez cały czas trwania budowy Legia rozgrywała swoje mecze na Łazienkowskiej, tyle tylko, że przy ograniczonej frekwencji.

5 sierpnia odbyła się oficjalna prezentacja drużyny przed nowym sezonem, zaś oficjalne otwarcie nowego stadionu nastąpiło 7 sierpnia 2010 roku, kiedy przy Łazienkowskiej Legia zmierzyła się z Arsenalem. Spotkanie obfitowało w mnóstwo efektownych bramek i ostatecznie zakończyło się wynikiem 6:5 dla zespołu z Londynu.

Po trzydziestu miesiącach od rozpoczęcia budowy - 11 maja 2011 roku - projekt został ukończony, a Trybuna Zachodnia została oddana do użytku Legii. Pierwszym meczem, w trakcie którego fani zasiedli na wszystkich czterech trybunach, było spotkanie z Wisłą Kraków, które zostało rozegrane 21 maja 2011 roku. Gospodarze zwyciężyli wówczas 2:0.

Rekord frekwencji na nowym stadionie padł 2 czerwca 2013 roku w trakcie meczu Legii Warszawa ze Śląskiem Wrocław. Pogrom wrocławian w wykonaniu nowego Mistrza Polski oglądało na żywo 30 787 osób - o jedną osobę więcej niż spotkanie z Rapidem Bukareszt z 3 listopada 2011 roku.

Nowy stadion został otwarty w 2010 roku, ale Legia grała na obiekcie przy Łazienkowskiej od czasów przedwojennych. Pierwszym oficjalnym meczem, jaki Legia zagrała na stadionie przy Łazienkowskiej 3, było spotkanie z zespołem CF Europa Barcelona 9 sierpnia 1930 roku. W meczu padł remis 1:1, a pierwszą bramkę na tym obiekcie zdobył w 22. minucie z rzutu karnego Henryk Martyna. Pierwszy mecz ligowy, jaki Legia zagrała na własnym stadionie to z kolei spotkanie z Czarnymi Lwów (24 sierpnia 1930 roku, pierwszą ligową bramkę dla Legii zdobył Józef Nawrot). W 1933 stadion Legii oficjalnie zyskał nazwę Stadionu Wojska Polskiego.

W czasie II Wojny Światowej i okupacji stadion znalazł się w posiadaniu Niemców, co - o ironio - uchroniło obiekt przed zniszczeniem. Okupanci organizowali na obiekcie zawody sportowe i mecze piłkarskie. Skutki wojny stadion odczuł przy okazji ofensywy Armii Czerwonej- po zakończeniu wojny wymagał renowacji.

W latach '60 Stadion Wojska Polskiego jako jeden z nielicznych w Polsce został wyposażony w sztuczne oświetlenie, którego inauguracja nastąpiła 5 października 1960 roku podczas meczu Legia - AGF Arhus w 1/16 finału Pucharu Mistrzów Krajowych. Na przestrzeni lat stadion przy Łazienkowskiej przechodził mniejsze i większe remonty, ławki zostały zastąpione przez plastikowe siedziska. W związku z tym zmieniała się także jego pojemność.

W 1999 roku stary obiekt przeszedł jedną z największych renowacji - odnowione zostały łuki za bramkami, które wyposażono w krzesełka. Stało się to przy okazji meczu reprezentacji Polski z Anglią. 

W ostatnich latach istnienia starego stadionu wszyscy niecierpliwie czekali już na budowę całkowicie nowego obiektu. Przeszkadzały w tym problemy związane z własnością gruntów, przy których stoi Stadion Wojska Polskiego. Z kłopotami udało się jednak uporać i na jesieni 2008 roku rozpoczęła się rozbiórka starych trybun. Ostatnim meczem, jaki Legia rozegrała na Łazienkowskiej tuż przed rozpoczęciem budowy nowego stadionu, było spotkanie ze Śląskiem Wrocław (14 listopada 2008 roku). Wówczas kibice Legii pożegnali starą Żyletę, która na nowym stadionie usytuowana została nie na trybunie wschodniej, lecz na północnej - za bramką.

Stadion Legii Warszawa to wyjątkowy obiekt sportowy – ultranowoczesny, wielofunkcyjny i spełniający najwyższe światowe standardy. To arena zapewniająca niespotykaną dotychczas jakość oglądania meczów.

Wyjątkowa architektura stadionu świetnie wpisała się w krajobraz centrum Warszawy. Świetny projekt wykonany z wyjątkową dbałością o najdrobniejsze szczegóły, a zarazem niesamowitym rozmachem sprawił, że stadion przy ulicy Łazienkowskiej 3 stał się obiektem odpowiadającym europejskim ambicjom Legii Warszawa. Historia stadionu Legii to jednak nie tylko nowy obiekt, ale przede wszystkim ten, który przez 80 lat służył piłkarzom i kibicom najpopularniejszego klubu w Polsce, będąc jednocześnie świadkiem ich największych sportowych sukcesów – Stadion Wojska Polskiego im. Józefa Piłsudskiego w Warszawie.